-Unidox czyli Doxycyklina to nie cukierek!!!

-nie każdy kaszel, wypływ z oka to objaw zakażenia Herpes czy Kaliciwirusem

-podawanie tych leków samodzielnie bez konsultacji z lekarzem bardzo szkodzi kotom, oczywiście taka sama sytuacja dotyczy psów

-są konkretne, opisane wskazania do antybiotykoterapii

-PODSTAWOWYM WSKAZANIEM JEST ZAKAŻENIE!!!

-jeżeli lekarz zalecił antybiotyk bakteriobójczy a Ty podajesz potem bakteriostatyczny i następnie po trzech dniach wracasz do antybiotyku bakteriobójczego POPEŁNIASZ BŁAD, nie stosuj leków na własną rękę bez porozumienia z lekarzem

-objawy zakażenia to m.inn. gorączka, wzrost poziomu leukocytów we krwi, ale to lekarz bada pacjenta, leukocytoza może być wynikiem stresu u kotów i CZĘSTO JEST, a gorączka może być zwiąnana z zakażeniem wirusowym czy nawet bólem więc nie zawsze potrzebny jest UNIDOX

-kocięta i szczenięta bardzo często borykają się z inwazją pasożytów wewnętrznych na które podajemy LEKI PRZECIW PASOŻYTOM a nie antybiotyki

-kochasz swojego kota czy psa i chcesz mu pomóc? Skontaktuj się z lekarzem

-chcesz wiedzieć więcej na temat antybiotykoterapii? Jakich antybiotyków powinniśmy unikać bądź obniżać ich dawki kiedy mamy problem z nerkami lub wątrobą? Których nie należy razem łączyć? To przeczytaj poniższy tekst.

Zanim zastosujesz jakikolwiek lek z tej grupy odpowiedz na pytania:

1.Czy mam do czynienia z ZAKAŻENIEM???na większość pasożytów wewnętrznych czy nietolerancję pokarmową antybiotyk nie zadziała.

2.Jakiego układu/organu dotyczy zakażenie?

3.Czy jesteśmy w stanie zidentyfikować patogen i zastosować antybiotyk celowany?

4.Jeżeli nie, to czy wybrać ten o szerokim czy wąskim spektrum?

5.Czy dociera on do miejsca zakażenia ?

6.Poznajmy jego farmakokinetykę, toksyczność, działania uboczne, oraz inerakcje z innymi lekami zanim wdrożymy terapię.

7.Apatia, biegunka, wymioty, utrata masy ciała to nie są wskazania do antybiotykoterapii, poznajmy przyczynę tych objawów zanim wdrożymy leczenie.

8.Nie mamy objawów zakażenie, nie stosujmy leku „na wszelki wypadek” zapobiegawczo, może warto poczekać dzień, dwa?

9.Poznajmy wyniki badań, także tych dodatkowych to pomaga chociażby w identyfikacji układu/organu dzięki czemu możemy wybrać odpowiedni lek.

10.Jakie antybiotyki są aktywne wobec danego patogenu?

11.Poznajmy mechanizm działania leków jakie stosujemy.

12.Do której grupy należy antybiotyk? Bakteriobójczych czy bakteriostatycznych?

13.Jakie leki psie/kot dostawał wcześniej BAKTERIOBÓJCZE CZY BAKTERIOSTATYCZNE?

14.Czy istnieje ryzyko oporności?

Podejrzewamy zakażenie, ale nie znamy czynnika etiologicznego i nie wiemy jak bardzo patogen jest wrażliwy na dany antybiotyk. Brak objawów klinicznych takich jak gorączka czy hipotermia, markerów zakażenia, badań laboratoryjnych czy obrazowych. Co zrobić? Nie ma oczywiście jednego super rozwiązania, może watro dać pacjentowi jeden dwa dni i poczekać? Wykonać badania dodatkowe? Zawsze lekarz powinien decydować o podaniu leku, który widzi i bada pacjenta. Ja w takich przypadkach zawsze czekam, zlecam badania dodatkowe oczywiście jeżeli stan pacjenta mi na to pozwala. Tam gdzie jest to możliwe stosuje antybiotyki o wąskim spektrum działania. Czas antybiotykoterapii powinien być tak krótki jak ty tylko możliwe z wyjątkiem głębokich zakażeń oraz trudnych niegojących się oraz nawracających.

Zasady kojarzenia antybiotykow:

-bakteriobójczy + bakteriobójczy (synergizm lub indyferencja; nigdy antagonizm

-bakteriostatyczny + bakteriostatyczny (addycja lub indyferencja; nigdy synergizm lub antagonizm)

-bakteriobójczy + bakteriostatyczny (indyferencja, antagonizm lub synergizm przy dużej wrażliwości na antybiotyk bakteriobójczy, ewentualnie antagonizm przy małej wrażliwości na antybiotyk bakteriobójczy)

Antybiotyki bakteriobójcze:

Do antybiotyków bakteriobójczych zaliczamy te, których mechanizm działania opiera się na hamowaniu syntezy ściany komórkowej albo zwiększaniu przepuszczalności błony komórkowej bakterii, w tym:

• aminoglikozydy
• antybiotyki beta-laktamowe, na przykład penicyliny, cefalosporyny, karbapenemy i monobaktamy
• Chinolony np. ciprofloksacyna, lewofloksacyna, moksyfloksacyna, norfloksacyna, ofloksacyna, enrofloksacyna
• Nitroimidazole np. ornidazol, metronidazol
•  fosfomycynę
• gramicydynę
• polimyksyny
• polipeptydy, na przykład bacytracynę.

Antybiotyki bakteriostatyczne hamują rozwój mikroorganizmów. Leki o działaniu bakteriostatycznym wstrzymują wzrost i namnażanie się drobnoustrojów, ale nie zabijają bezpośrednio już istniejących komórek. Większość antybiotyków i chemioterapeutyków wykazuje działanie bakteriostatyczne w mniejszych stężeniach, a bakteriobójcze (np. Metronidazol, fluorochinolony, Klindamycyna) w wyższych stężeniach.

Do antybiotyków bakteriostatycznych zalicza się te, których mechanizm działania opiera się na hamowaniu syntezy białek albo hamowaniu syntezy bakteryjnych kwasów nukleinowych.

Przykłady:

• tetracykliny, np. doksycyklina, tetracyklina
• chloramfenikol,
• makrolidy,
• linkozamidy, np. linkomycyna, klindamcyna
• niektóre sulfonamidy.

UWAGA NA NERKI

Antybiotyki, których dawki należy redukować w niewydolności nerek:

niewielka modyfikacja: penicylina benzylowa ampicylina/amoksycylina amoksycylina/klawulanian cefalosporyny klindamycyna kotrimoksazol metronidazol flucytozyna flukonazol

znaczna modyfikacja: aminoglikozydy, karbapenemy, daptomycyna, aztreonam, ceftazydym, cefuroksym, wankomycyna, cyprofloksacyna, kolistyna

UWAGA NA WĄTROBĘ

Potencjalna hepatotoksyczność antybiotyków

Bezpośrednie działanie na komórkę wątrobowa: tetracykliny, rifampicyna, niektóre fluorochinolony, sulfonamidy, nitrofurantoina, ketokonazol

Cholestaza wewnątrzwątrobowa: amoksycylina/klawulanian, ceftriakson, erytromycyna, klindamycyna, sulfonamidy, nitrofurantoina.

Podsumowanie:

-nie stosuj antybiotyku jeżeli nie masz dowodu na zakażenie!!!

-stosuj antybiotyk o odpowiednim do zakażenia spektrum

-stosuj dawki rekomendowane

-stosuj jeden antybiotyk do czasu potwierdzenia, że terapia skojarzona jest wymagana

-przedwczesne i zapobiegawcze stosowanie antybiotyków daję FAŁSZYWE POCZUCIE BEZPIECZENSTWA, co opoźnia diagnostykę i terapie celowaną-przyczynową

-liczba antybioptykow jest ograniczona, stosowanie ich „w ciemno” lub bez wskazań, bez zakażenia może skutkować lekoopornością oraz brakiem skutecznego działania kiedy będą nam naprawdę potrzebne!!!!!!

Bibliografia:

1.Ewa Jaźwińska-Tarnawska, Katedra i Zakład Farmakologii Klinicznej „Zasady racjonalnej antybiotykoterapii”

2. Dr n. med. Marcin Kosmalski Klinika Chorób Wewnętrznych, Diabetologii i Farmakologii Klinicznej Uniwersytet Medyczny w Łodzi, „Pułapki antybiotykoterapii”

3.Tadeusz Frymus, „Wirusowe, bakteryjne, grzybicze i prionowe choroby kotów”

3.Tilley L.P., Smith F.W.K., „5 minut konsultacji weterynaryjnej”

3.Wikipedia